Aleksandra Duda

Jestem psychoterapeutką w trakcie procesu certyfikacji.  Szkoliłam się w Katowickim Instytucie Psychoterapii, gdzie ukończyłam pięcioletni, całościowy Kurs Psychoterapii (atestowany przez  Sekcję Naukową Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego oraz akredytowany przez Sekcję Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychologicznego) w podejściu integracyjnym: ericksonowsko – systemowym.  Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego oraz Śląskiego Stowarzyszenia Psychoterapeutów. Doświadczenie kliniczne zdobywałam w Ośrodku Środowiskowej Opieki Psychologicznej i Psychoterapeutycznej dla Dzieci i Młodzieży w Mikołowie pracując na stanowisku Psychoterapeuty i Terapeuty Środowiskowego, w Niepublicznej Poradni Psychologiczno–Pedagogicznej Fundacji „Możemy Więcej”, oraz w prywatnym gabinecie psychoterapeutycznym. We współpracy z Uniwersytetami Trzeciego Wieku prowadzę wykłady dla Seniorów, głównie w temacie żałoby oraz pamięci. Współpracuję również z nauczycielami wychowania przedszkolnego prowadząc szkolenia nt. wpływu mediów na rozwój małych dzieci.  W ramach poszerzenia kompetencji odbyłam staż w Ośrodku Leczenia Nerwic i Zaburzeń Odżywiania „Dąbrówka” w Gliwicach na Oddziale Dziennym Zaburzeń Nerwicowych. Pracuję z dziećmi, nastolatkami i osobami dorosłymi. Mam doświadczenie w prowadzeniu procesów psychoterapii indywidualnej, rodzinnej, terapii par/małżeństw, terapii grupowej, oraz sesji psychoedukacji i wsparcia psychospołecznego.  Pracuję z osobami, które znajdują się w trudnym momencie swojego życia. Doświadczają trudności w bliskich relacjach partnerskich, rodzinnych, relacjach rodzic - dziecko.  Cierpią z powodu zaburzeń odżywiania, odczuwają smutek, osamotnienie, mają zaniżone poczucie wartości, samoocenę, oraz trudności z byciem asertywnym w istotnych dla siebie relacjach oraz w różnych sytuacjach dnia codziennego.  Towarzyszę w przeżywaniu sytuacji kryzysowych, w mierzeniu się z utratą i żałobą. Wspieram nastolatków i młodych dorosłych w stawianiu pierwszych kroków na nowych etapach życia. Towarzyszę w poznawaniu siebie, rozwijaniu świadomości swoich potrzeb oraz pragnień, odkrywaniu  potencjałów. W pracy z nastolatkami koncentruję się na wspieraniu ich oraz ich rodziców/opiekunów w trudnym okresie dojrzewania. Wspieram młodych ludzi i ich bliskich w adaptacji do zmian związanych z ważnymi życiowymi wyborami, z wchodzeniem w nowe role społeczne i rodzinne.  We współpracy z rodzicami/opiekunami, która odbywa się w ramach konsultacji rodzicielskich,  pomagam poradzić sobie z wyzwaniami adolescencji, trudnościami szkolnymi oraz w relacjach rodzinnych i rówieśniczych. Wspólnie pracujemy nad skutecznymi sposobami reagowania w sytuacjach kryzysowych. Zapleczem teoretycznym jest dla mnie podejście systemowe, podkreślające znaczenie nieoczywistych wzajemnych zależności rodzinnych, małżeńskich i partnerskich. W psychoterapii systemowej fascynuje mnie ich odkrywanie i założenie, że każdy człowiek funkcjonuje w ramach określonej całości - systemu (może to być rodzina, niewielka grupa społeczna, para osób mieszkających ze sobą).  W pracy w ramach terapii rodzinnych i par pomagam odkryć, w jaki sposób członkowie systemu komunikują się ze sobą i zachowują się w systemie wobec siebie, w oparciu o przekonania dotyczące ich ról. W procesie terapii indywidualnej, rodzinnej lub terapii par pracujemy nad zidentyfikowaniem dysfunkcyjnych wzorców, które mają lub miały negatywny wpływ na Pacjenta i członków jego rodziny, badamy historię danego systemu w kontekście zmian społecznych i kulturowych oraz jego wzorce interakcji, analizujemy sposoby komunikowania się, przekazy transgeneracyjne.  Bliskie jest mi też podejście ericksonowskie - tu najważniejsze jest odkrycie potencjału człowieka poprzez zainicjowanie zmiany w życiu. Według nurtu ericksonowskiego ludzie mają naturalną zdolność do przezwyciężania trudności, rozwiązywania problemów.  W swojej pracy koncentruję się na odkrywaniu wewnętrznych i zewnętrznych zasobów Pacjentów, pomocnych w budowaniu pewności siebie i pokonywaniu życiowych trudności. Kieruję uwagę pacjenta nie tyle na problem, co możliwości jego rozwiązania oraz dążenie do zmiany - towarzyszę w procesie budowania nowych nawyków sprzyjających realizacji życiowych celów. W pracy terapeutycznej chętnie korzystam również z technik nurtu psychodynamicznego, zachęcającego do poszukiwania źródeł trudności - ale i źródeł siły - w naszych wczesnodziecięcych doświadczeniach, oraz technik stosowanych w terapii poznawczo – behawioralnej, dostosowując je do potrzeb Pacjentów.